Paznokcie, przewód pokarmowy, pochwa i wiele innych narządów – drożdżyca spowodowana przez Candida albicans pojawiać się może w różnych częściach organizmu.Namnażanie się tego grzyba dokonuje się pod wpływem wielu czynników wewnętrznych i zewnętrznych. Efektem jest kandydoza, która dotknąć może skórę głowy, twarzy, jamę ustną i inne organy czy miejsca. Atakuje jednocześnie różne narządy i tkanki lub tylko jeden konkretny rejon.

Potencjalne przyczyny Candida Albicans

Zmiany chorobowe, które objawiają się w różny sposób, mogę być skutkiem np.:

  • zażywania tabletek antykoncepcyjnych,
  • niewłaściwej diety,
  • nieodpowiedniej higieny,
  • przeprowadzonych operacji, zabiegów lekarskich,
  • zachorowania na chorobę obniżającą odporność organizmu – np. grypę, HIV,
  • nowotwór,
  • cukrzycy,
  • tarczycy,
  • korzystania z miejsc publicznych takich jak np. sauna, basen,
  • stresu,
  • ciąży,
  • menopauzy,
  • nadmiernego stresu,
  • uszkodzenia naskórka,
  • długotrwałego leczenia antybiotykami lub sterydami,
  • nadużywania alkoholu,
  • brania narkotyków.

Mimo iż jest to grzyb naturalnie występujący w ludzkim organizmie (flora bakteryjna układu moczowo-płciowego oraz pokarmowego, skóra), to jednak w momencie, kiedy nasz układ odpornościowy jest osłabiony, może dojść do zakażenia Candida. Liczba pozytywnych ustrojów wówczas maleje, a rośnie ilość drożdżaków.W leczeniu tychże schorzeń podstawą jest farmakoterapia, nierzadko jednak podkreśla się, że w infekcjach Candida albicans leczenie naturalne również może przynosić znaczące efekty.

Jakie są objawy zaatakowania organizmu przez Candida?

W zależności od tego, jakie organy lub jaką część ciała zaatakuje ten drożdżak, zaliczyć do nich można m.in.:

  • bóle brzucha,
  • biegunki,
  • zaparcia,
  • wzdęcia,
  • gazy,
  • wypadanie włosów,
  • mdłości i wymioty,
  • pieczenie i swędzenie narządów płciowych,
  • powtarzające się infekcje dróg rodnych,
  • problemy z prostatą,
  • pieczenie podczas oddawania moczu,
  • ból w czasie stosunku,
  • upławy,
  • nieprzyjemny zapach z ust,
  • biały nalot na języku,
  • wysypka lub wykwity skórne,
  • trądzik,
  • czerwone plamki, pęcherzyki, zaczerwienienie i świąd żołędzi,
  • łuszczenie się skóry – głównie na dłoniach i stopach,
  • zaczerwienione i obrzęknięte, nierzadko ropiejące paznokcie oraz skóra wokół nich,
  • ciągłe uczucie zmęczenia,
  • senność,
  • problemy z koncentracją i pamięcią,
  • stany podgorączkowe
  • zapalenie ucha i tzw. pieluszkowe zapalenie skóry – u dzieci.

Grzyby z gatunku Candida albicans wywołują różne choroby – mogą one doprowadzić do drożdżycy pochwy, jak i być przyczyną obecności pleśniawek w jamie ustnej u małego dziecka. Problemów tych zdecydowanie nie powinno się lekceważyć, ponieważ – zwłaszcza np. przy osłabionej odporności, wynikającej choćby ze stosowania leków immunosupresyjnych – pozornie niegroźna, miejscowa choroba przekształcić się może w zagrażającą życiu infekcję uogólnioną. To właśnie ryzyko jest podstawowym argumentem za tym, że grzybice wywoływane przez Candida albicans zdecydowanie wymagają leczenia.

W jaki sposób sprawdza się obecność tego grzyba w organizmie? Pobiera się część zainfekowanej tkanki organicznej i odpowiednio przygotowuje do obserwacji mikroskopowej. Drożdżaka identyfikuje się także na podstawie posiewu z kału, błon śluzowych lub innych wydzielin fizjologicznych. Pobiera się także krew oraz mocz. Jak leczyć kandydozę? W grę wchodzą leczenie tradycyjne lub naturalne. W pierwszym przypadku stosuje się leki przeciwgrzybiczne oraz antybiotyki. W drugim – ziołolecznictwo. Ponadto ważna jest odpowiednia dieta.

Grzyb Candida: jak się pozbyć niechcianego gościa z organizmu?

Przy podejrzeniu zakażenia drożdżakami przede wszystkim konieczne jest udanie się do lekarza – specjalista będzie w stanie stwierdzić, czy rzeczywiście jest to infekcja grzybicza czy też inne zakażenie. Oprócz tego medyk będzie mógł zalecić odpowiednie do problemu pacjenta leki – w przypadku zakażeń drożdżakami podstawą ich leczenia jest stosowanie leków przeciwgrzybiczych, wobec których grzyb ten wykazuje wrażliwość.

W terapii przydadzą się z pewnością probiotyki oraz witaminy (A, B, C i D) i składniki mineralne (np. cynk), dzięki którym wzmocni się odporność organizmu. Można jeszcze skorzystać z leczenia naturalnego bazującego na odpowiednio dopasowanych ziołach oraz wprowadzić specjalną dietę, która powinna opierać się w głównej mierze na warzywach oraz bezglutenowych produktach spożywczych.

Infekcje Candida albicans: leczenie naturalne i jego metody

Wielu pacjentów cierpiących na któryś z typów drożdżyc zastanawia się jednak, czy poza lekami istnieją jakieś domowe sposoby na kandydozę. Rzeczywiście nietrudno natknąć się – i to nawet w specjalistycznej, medycznej literaturze – na wzmianki o tym, że przy infekcjach Candida albicans leczenie naturalne może uzupełniać efekty zażywania leków przeciwgrzybiczych.

Jakie jednak wyróżnia się domowe sposoby na drożdżycę? Otóż wymienia się tutaj przede wszystkim stosowanie odpowiedniej, mogącej ograniczać wzrost grzybów, diety, a także korzystanie z dobroczynnego działania kilku różnych ziół.

Dieta anty-Candida: czy taka dieta w ogóle istnieje?

W wielu źródłach można natknąć się na opisy, jak powinna wyglądać dieta Candida. Etapy, które następują po sobie w jej przypadku, bywają dość zróżnicowane – najtrudniej jest na początku wdrażania diety (wtedy bowiem jest ona najbardziej restrykcyjna), później stosowanie się do jej zasad staje się już łatwiejsze.

Dieta anty-Candida przede wszystkim powinna być dietą zdrową, która zapewnia organizmowi wszystkie potrzebne składniki odżywcze. Ważne jest też to, aby posiłki spożywać regularnie i bez pośpiechu – organizmowi, który walczy z grzybem, potrzebny jest spokój i ograniczenie stresu. Co powinna zawierać taka codzienna dieta? Oto kilka przykładowych produktów:

  • produkty pełnoziarniste, takie jak np. chleb żytni, orkiszowy lub gryczany, brązowy ryż, płatki owsiane,
  • jajka,
  • ryby,
  • warzywa (najlepiej przyrządzane na parze) – np. marchew, pietruszka,
  • bakłażan, cukinia, dynia, burak,
  • mięso – oprócz wieprzowiny,
  • mleko kozie lub owcze,
  • owoce – m.in. cytryna, brzoskwinia, jabłko, grejpfrut, pomarańcza, śliwka.

W diecie przeciwgrzybiczej konieczne jest przede wszystkim ograniczenie ilości węglowodanów, bo takowe stanowić mogą doskonałą pożywkę dla drożdżaków. Unikać należy także produktów fermentowanych i wysoce przetworzonych. Pacjentom sugeruje się również zwiększyć spożycie warzyw w diecie (witaminy oraz mikro- i makroelementy mogą korzystnie wpływać na czynność układu odpornościowego). Oprócz tego osoby, które są na diecie anty-Candida, nie powinny spożywać serów pleśniowych oraz alkoholu. Nie zalecane są ponadto napoje gazowane oraz produkty, które wytarzane są z białej mąki np. biały chleb, biały ryż. Przy chorobie wywołanej grzybem Candida odstawić trzeba także produkty zawierające cukry w różnej postaci: słodycze, suszone owocowe.

Zioła na grzyby Candida albicans: które zioła mogą pomóc?

Poza dietą, w leczeniu naturalnym grzybic pomocne są również zioła przeciwgrzybicze. Candida albicans i jego rozwój może być hamowany przez wiele różnych roślin, jako przykłady konkretnych preparatów naturalnych można tutaj wymienić liście oliwki, olejki z oregano czy z drzewa herbacianego. Korzystnie – poprzez poprawę odporności organizmu – wpływać może przyjmowanie preparatów zawierających żurawinę czy imbir. Polecane do walki z Candida bywają też czarci pazur oraz koci pazur.

Podkreślenia wymaga to, że rzeczywiście – leczenie naturalne może pomagać w zwalczaniu infekcji grzybiczych – podstawą zawsze jednak jest leczenie pod okiem lekarza i stosowanie się do wydanych przez niego zaleceń.

Zanim więc podejmie się terapię naturalną lub tradycyjną, warto stuprocentowo potwierdzić infekcję grzybiczą. Objawy zakażenia Candida albicans mogą być bowiem charakterystyczne dla wielu innych schorzeń. Zarówno leki, ziołowe preparaty, jak i właściwie skonstruowana dieta pozwolą odbudować mikroflorę jelitową. Po zdiagnozowaniu objawów kandydozy trzeba mieć świadomość, że leczenie może potrwać bardzo długo. Czas terapii uzależniony jest bowiem zarówno od tego, na jakim etapie wykryto chorobę i jak bardzo zniszczone zostały przez grzyba poszczególne organy. Zdarza się, że zarodniki Candida są obecne we krwi nawet przez trzy lata lub wywołują nawrót schorzenia.