ENCYKLOPEDIA ZIÓŁ
Szczeć pospolita (Dipsacus fullonum)
Szczeć – pochodzenie
Szczeć pospolita to roślina, zaliczana do liczącej około 290 gatunków rodziny szczeciowatych. Szczeć jest byliną i charakteryzuje się główkowatymi kwiatostanami, suchymi owocami, w których zawarte jest jedno nasiono, a także liśćmi, ułożonymi na pędzie naprzeciwlegle. Wizualnie szczeć przypomina duży oset. Surowcem zielarskim jest korzeń oraz liść szczeci pospolitej, które wykazują drogocenne właściwości dla naszego zdrowia.
Szczeć – zastosowanie
Szczeć ziele, wykazuje działanie przeciwzapalne, immunomodulujące, moczopędne, napotne, przeciwreumatyczne, bakteriostatyczne, bakteriobójcze, hepatoprotekcyjnie (ochronne na miąższ wątroby). Wspomaga oczyszczanie organizmu z toksyn i zbędnych produktów przemiany materii, pobudza układ trawienny, zwiększa produkcję soków trawiennych oraz żółci. Szczeć znana jest również z łagodzenia bóli stawowych, dny moczanowej czy trądziku. Jednak najbardziej znane jej zastosowane dotyczy boreliozy.
Szczeć – substancje aktywne
- kwasy fenolowe (kwas kawowy, chinowy, chlorogenowy, protokatechowy, p-hydroksybenzoesowy, p-kumarowy);
- irydoidy (dipsakotyna, scabiozyd, cefelarozyd oraz glikozyd dipsakan);
- flawonoidy (kwercetyna, luteolina, kemferol, apigenina)
Źródła:
http://www.naturalmedicinalherbs.net/herbs/d/dipsacus-fullonum=teasel.php
Treści zamieszczone na stronie Internetowej mają charakter informacyjny lub reklamowy i nie mogą być traktowane jako forma doradztwa, konsultacji czy rekomendacji oraz nie są poradnikiem samodzielnego leczenia, nie mogą zastępować też konsultacji lekarskiej bądź farmaceutycznej. Informacje na temat produktów zawarte na stronie pochodzą z ogólnodostępnych źródeł.
