Bodziszek cuchnący Geranium robertianum Linne
Bodziszek cuchnący to roślina dwuletnia, dorastająca do 50 cm wys., przy roztarciu wydziela silny, specyficzny zapach. Pospolicie rośnie w lasach, zaroślach, przy drogach śródleśnych, czas jej kwitnienia przypada od maja do października. W Polsce bodziszek cuchnący znany jest również pod nazwami: pychawiec, bociani nosek, Żurawie noski, nosek chrościelowy.
Bodziszek cuchnący od wieków znajduje zastosowanie w tradycyjnej medycynie ludowej. Prawdopodobnie, jako pierwsi wykorzystali go starożytni zielarze. Pierwsze potwierdzone informacje dotyczące użycia bodziszka pochodzą z I wieku n.e., albowiem pojawił się w dziełach Pedaniosa Dioskurydesa, który twierdził iż bodziszek przyczynił się do leczenia problemów z krążeniem oraz krwią. Wykorzystywany był przede wszystkim do przyspieszania gojenia wrzodów i ran. Wierzono także, że może zahamować biegunkę, krwotok z nosa oraz rozwój czerwonki. W lecznictwie ludowym bodziszek wykorzystywany był przez osoby walczące z bielactwem, gdzie prawdopodobnie okazywał się on skuteczny przy regularnym i długotrwałym stosowaniu.
Bodziszek cuchnący – składniki aktywne:
- garbniki 5-14% (pochodne gloiloglukozy, elagotaniny),
- flawonoidy (rutozyd, hiperozyd, kwercetyna, izokwercytryna, glikozydy kemferolowe, astragalina, spiraeozyd),
- kwasy fenolowe (kwas galusowy, ellagowy, kawowy, ferulowy),
- witamina C,
- kwas cytrynowy,
- maltol,
- kwas jabłkowy,
- geraniina (goryczka),
- olejek eteryczny.
Bodziszek wykazuje działanie: przeciwzapalne, antyseptyczne, ściągające, przeciwkrwotoczne, przeciwwysiękowe, przeciwrodnikowe, antyoksydacyjne, przeciwnowotworowe, ochronne na miąższ wątroby i nerki, przeciwbiegunkowe.
Wskazania do stosowania bodziszka: niewydolność, stłuszczenie, marskość, zapalenie wątroby, stany zapalne nerek i pęcherza moczowego, kamica moczowa, zapalenie żołądka i jelit, nieżyt jelit, owrzodzenia przewodu pokarmowego, nowotwory przewodu pokarmowego; biegunka; zespół jelita nadwrażliwego.
Zewnętrzne zastosowanie bodziszka: owrzodzenia i wypryski skórne, łojotokowe zapalenie skóry, sączące rany, trądzik różowaty i młodzieńczy na tle łojotoku. Nadmierne łzawienie oczu, stany zapalne powiek i spojówek, zapalenie białkówki; choroby siatkówki.
Stany zapalne narządów płciowych zewnętrznych i wewnętrznych.Hemoroidy.
Substancje aktywne zawarte w wyciągu:
- wspierają organizm w działaniu przeciwzapalnych i ściągającym wspomagając zapobieganie wysiękom,
- wspierają organizm we wzmacnianiu ścianek naczyń krwionośnych,
- wspierają organizm w stabilizowaniu struktur błon komórkowych
- wspierają organizm w hamowaniu drobnych krwawień wewnętrznych i zewnętrznych,
- wspierają organizm w gojeniu ran,
- wspierają organizm w redukcji wolnych rodników,
- wspierają organizm w regeneracji komórek wątroby,
- wspierają organizm w detoksykacji organizmu.
Substancja aktywna – garbniki znalazły zastosowanie już w medycynie ludowej w przypadku nieżytów przewodu pokarmowego oraz w zatruciach pokarmowych jako środek łagodzący podrażnienia błon śluzowych.
Źródło: