Arcydzięgiel – Angelica Archangelica 

 

Arcydzięgiel właściwości 

 

 Korzeń arcydzięgla używany jest w ziołolecznictwie przede wszystkim do dolegliwości związanych z układem trawiennym. Zioło zostało wykorzystane do pobudzenia apetytu, poprawy trawienia, łagodzenia kolki i zmniejszenia produkcji gazu jelitowego.

 

Arcydzięgiel wykazuje działanie bakteriobójcze na przewód pokarmowy i zwiększa produkcję kwasu żołądkowego. Oba te czynniki mogą przyczyniać się do osłabienia lub pozbycia się bakterii, które często powodują różne dolegliwości żołądkowe. Angelica może być również przydatna podczas słabego krążenia krwi, jest stosowana pomocniczo przy schorzenia Buergera, które powoduje zwężenie tętnic rąk i stóp.

 

Arcydzięgiel jest znany również ze swoich właściwości wykrztuśnych i był tradycyjnie stosowany jako ziołowy środek na zapalenie oskrzeli, astmę i inne dolegliwości układu oddechowego. Powszechnie stosowane są w tym względzie korzenie, ale można również wykorzystać łodygi i nasiona.

 Arcydzięgiel ma właściwości przeciwutleniające, które mogą uczynić ją użyteczną w zapobieganiu i wspomaganiu rekonwalescencji przy  miażdżycy tętnic.

 

Łodygi arcydzięgla są jadalne. Zawierają składniki odżywcze i mogą być spożywane w taki sam sposób jak seler. Zewnętrzna warstwa łodyg jest zwykle usuwana, a tylko zielone i soczyste części wewnętrzne są zjadane. Mają silny smak, który łagodnieje podczas gotowania.  

Roślina jest używana jako środek aromatyzujący w likierach od wieków i nadal jest głównym składnikiem smakowym francuskich likierów Bénédictine i Chartreuse.

Substancje czynne i składniki arcydzięgla.

Olejki eteryczne znajdują się we wszystkich częściach rośliny. Korzeń arcydzięgla zawiera m.in.: phellandren, terpeny, kumarynę i pochodne kumaryny (w sumie zidentyfikowano 26 pochodnych).

Kumaryny zawarte w surowcu, głównie angelicyna wykazują działanie uspokajające na ośrodkowy układ nerwowy i antydepresyjne.

Korzeń zawiera także substancje gorzkie, glukozę, sacharozę, sacharynę i niektóre kwasy organiczne, takie jak kwas akonitowy, kwas fumarowy i kwas szczawiowy. Nasiona arcydzięgla bogate są w oleje tłuszczowe, a liście zawierają garbniki i substancje gorzkie.

Zastosowanie Arcydzięgla

Dawniej, wszystkie części rośliny były używane jako żywność, przyprawy oraz leczniczo, ale to głównie korzenie arcydzięgla są używane w medycynie. Zioło ma aromatyczny zapach i gorzki smak.

Liście arcydzięgla zbiera się na początku lata, zanim roślina zakwitnie. Korzenie (kłącza) zbiera się w zimie, kiedy są najbardziej gorzkie.

Korzenie powinny być suszone w temperaturze nie wyższej niż 35 ° C. Ponieważ wysuszone korzenie łatwo wchłaniają wilgoć, muszą być przechowywane w zamkniętych pojemnikach.

Zanim sami będziemy zbierać zioła, warto się upewnić czy to aby na pewno ta roślina. Gatunki z tej samej rodziny roślin są bardzo trujące, takie jak barszcz olbrzymi (Heracleum mantegazzianum) i cykuta wodna (Cicuta spp.), można je łatwo pomylić z Angelica archangelica.

 

Arcydzięgiel stosowany jest przy:

  • utrata apetytu

  • zgaga

  • niestrawność

  • nadmierne gazy jelitowe

  • kolki

  • słabe krążenie krwi

  • artretyzm

  • zapalenie oskrzeli

  • miażdżyca tętnic

  • astma

  • przeziębienia

  • grypa

  • zakażenie dróg moczowych

 

Angelica Archangelica jest stosowana w przypadku zgagi (niestrawność), gazu jelitowego (wzdęcia), utraty apetytu (anoreksja), nocnego oddawania moczu (moczenie nocne), zapalenia stawów, udaru, demencji, problemów z krążeniem, kataru, nerwowości i lęku, gorączki, oraz na bezsenność.

 

Źródła:

healthline.com/nutrition/angelica-root#benefits

pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30799248/

rxlist.com/angelica/supplements.htm